قوانین کانادا برای پذیرش نیروی کار خارجی از سیلیکون ولی، به‌سمت جذب آنها به اکوسیستم کسب‌وکار این کشور آسان شده است. به‌عنوان مثال تنها دو هفته طول می‌کشد تا یک کارمند خارجی سیلیکون ولی اجازه‌ی کار در کانادا را پیدا کند؛ درحالی‌که این روند در ایالات متحده‌ی آمریکا به ماه‌‌ها زمان نیاز دارد.

از زمانی که قوانین دولتی برای ویزای کار H-1B آمریکا دشوارتر شده است، کانادایی‌ها در تلاش هستند تا استعدادها را از سیلیکون ولی و دیگر مراکز پیشرفته‌ی فناوری در ایالات متحده به سمت خود جذب کنند. ویزای H-1B پیش از این قوانینی ساد‌ه‌تر داشت و به شرکت‌های آمریکایی اجازه می‌داد تا نیروهای خارجی را در سازمان خوداستخدام کنند. قوانین جدید این ویزا، دشوارتر شده و از همه مهم‌تر، اجازه‌ی کار در آمریکا را به همسران این نیروهای متخصص نمی‌دهد.

دولت کانادا هیچ اشاره‌ی مستقیمی به بهره‌برداری از وضعیت مبهم و پرسروصدای این روزهای قوانین مهاجرت آمریکا نکرده است؛ اما کارشناسان معتقدند برنامه‌ی جدید این کشور با نام Global Skills Strategy دقیقا به‌گونه‌ای طراحی شده تا نیروهای انسانی متخصص را از سرتاسر جهان به تورنتو، مونترال یا ونکوور جذب کند. درواقع قوانین این برنامه‌ی جدید، شباهت زیادی به قوانین سابق H-1B دارد.

نکته‌ی قابل توجه در مورد کانادا این که تنها ۲۰ درصد از جمعیت آن را مهاجران تشکیل می‌دهند؛ اما همین جمعیت، حدود ۵۰ درصد از مدارج علمی علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و بالاتر به خود اختصاص داده‌اند. تا پیش از اجرای این برنامه‌ی جدید، جذب نیروی کاری خارجی و متخصص ماه‌ها در کانادا به طول می‌انجامید.

آشا کاشال استاد حقوق مهاجرت دانشگاه بریتیش کلمبیا معتقد است قوانین جدید، تمامی افراد حاضر در سیلیکون‌ولی را به کانادا جذب می‌کند و از همه مهم‌تر، این فرآیند جذب به‌سرعت صورت می‌پذیرد.

درواقع تلاش دونالد ترامپ برای تغییر ساختار ویزای کار، نگرانی و اضطراب را در میان نیروی کار خارجی در آمریکا افزایش داده است. البته این قانون پیش از این نیز منتقدانی داشت و برخی معتقد بودند بهانه‌ای برای جذب نیروی کار ارزان در دست شرکت‌ها است.

شابیت خندلوال توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار اهل هندوستان است. او پیش از این در سیلیکون ولی فعالیت می‌کرد و اکنون به تورنتو مهاجرت کرده است. او در فوریه‌ی سال ۲۰۱۷ برای کار در شرکت Evernote به ردوود سیتی کالیفرنیارفت. شابیت در دانشگاه کلمبیا تحصیل کرده بود و سوابق کاری متعددی در شرکت‌های سیتی‌بانک و Jet.comداشت. به‌هرحال این مهندس نرم‌افزار پس از ۱۸ ماه کار در آمریکا، آنجا را ترک کرد.

شابیت در مصاحبه‌ای در مورد این موضوع می‌گوید:

من می‌خواستم روی استارتاپ خودم کار کنم. نمی‌خواستم ۲۰ تا ۳۰ سال دیگر برای گرفتن گرین کارت آمریکا منتظر بمانم. به این فکر کردم که حتی اگر بتوانم استارتاپ خود را در آمریکا تاسیس کنم، عدم توانایی در جذب استعداد مورد نظر، فعالیتم را با خطر روبرو می‌کند.

شابیت پس از ترک آمریکا به‌جای تلاش برای کسب مجوز کار، برای اقامت دائم در این کشور اقدام کرد. این اقامت تقریبا برابر با گرین‌کارت آمریکا است. نکته‌ی قابل توجه این است که فرآیند او برای کسب اقامت دائم تنها ۶ ماه طول کشید؛ درحالی‌که این فرآیند برای هندی‌های شبیه به او در آمریکا، سال‌ها (و حتی دهه‌ها) طول می‌کشد. او تا پایان ماه جاری میلادی، استارتاپ خود را در زمینه‌ی پارک هوشمند خودرو راه‌اندازی می‌کند. او در نهایت می‌گوید که با این اقدام، دیگر نگرانی در مورد ویزا ندارد و در صورت ترک کشور نیز، ترسی برای بازگشت ندارد.

البته عدم اطمینان از فرآیندهای اخذ ویزا و انتظارهای طولانی‌مدت برای اخذ گرین‌کارت، پیش از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ نیز خساراتی را به سیلیکون ولی وارد می‌کرد. در واقع این منطقه نیز به‌خاطر همین قوانین دچار فرار مغزها می‌شد. ازطرفی، کانادا نیز سال‌ها برای توسعه‌ی هاب‌های فناوری خود برنامه‌ریزی کرده است. آنها از سال ۲۰۱۳ بیلبوردهای تبلیغاتی جذب نیرو را در منطقه‌ی سیلیکون ولی به نمایش گذاشته‌اند. به‌هرحال شرایط موجود، کانادا را بیش از پیش برای متخصصان خارجی جذاب کرده است.

متیو کالکن یک وکیل مهاجرت در آمریکا است که در اخذ اقامت آمریکا و کانادا به مشتریانش خدمت‌رسانی می‌کند. او در مصاحبه‌ای گفته که درخواست‌های مشتریانش برای مهاجرت به کانادا اخیرا افزایش داشته است. به‌علاوه اکثر این درخواست‌ها در وضعیتی ارائه شده که این افراد در میانه‌های مسیر مهاجرت به آمریکا بوده‌اند.

کالکن در این مورد می‌گوید:

آنها از رویای آمریکایی خود دست کشیدند. شما می‌خواهید برای آینده‌ی خود و شغل‌تان برنامه‌ریزی کنید. در این حالت چرا باید فعالیت خود را متوقف کنید؟ آن هم درحالی‌که یک کشور با آغوش باز پذیرای شما خواهد بود.

ویکرام رنگنکار یک شهروند هندی است که دو سال پیش، از سیلیکون ولی به کانادا مهاجرت کرده است. او فرهنگ، منطقه و شغلی که دوست داشته را رها کرده و به‌همراه همسر و دو فرزند کوچکش به کانادا رفته است. رنگنکار، خاطرات به‌یادماندنی از آمریکا دارد و از زندگی در آنجا لذت می‌برده است. این مهندس نرم‌افزار، کارمند سابق لینکدین است و کار در آنجا را نیز با خاطره‌ای خوب به یاد می‌آورد.

ویکرام ۶ سال با یک ویزای H-1B در آمریکا کار کرد، اما هیچ‌گاه شانس دریافت گرین‌کارت را نداشت. نکته‌ی مهم‌تر اینکه این ویزا، فرد را مجبور به کار در شرکت اولیه می‌کند. ویکرام در آمریکا به‌دنبال ثبات زندگی و البته انعطاف‌پذیری در مسیر شغلی بود. او اکنون در کانادا زندگی می‌کند و علاوه‌بر کار کردن در یک استارتاپ، انجمن آنلاین Mov Northرا برای علاقه‌مندان به مهاجرت به کانادا مدیریت می‌کند.

هوگو اودوهرتی هم‌بنیان‌گذار سرویس Moving2Canada است. او معتقد است وضعیت کنونی مهاجرت در آمریکا، از نظر دولت و شرکت‌های کانادایی یک مزیت محسوب می‌شود. هوگو می‌گوید دولت و شرکت‌ها در این زمینه تمام تلاش و ظرفیت خود را به کار گرفته‌اند و بدون شک در آینده، شرکت‌ها و افراد بیشتری به کانادا مهاجرت خواهند کرد.

ترافیک ورودی به وب‌سایت هوگو از سمت آمریکا از سال جاری میلادی بیش از دو برابر شده است. اکثر کاربران این سرویس نیز متخصصان دنیای فناوری هستند. در این وب‌سایت، انواع کاربران با دلایل مختلف در پی مهاجرت به کانادا هستند. برخی از آنها دونالد ترامپ را دلیل اصلی مهاجرت می‌دانند و برخی دیگر صرف‌نظر از رئیس جمهور، تصمیم به مهاجرت گرفته‌اند.

کارثیک راویندران یک مهندس نرم‌افزار در گوگل بود که تحت ویزای H-1B در این کشور کار می‌کرد. او در پایان سال گذشته برای اقامت دائم کانادا اقدام کرد و پس از چهار ماه موفق به اخذ این مجوز شد. تصمیم او به مهاجرت پس از دشوارتر شدن شرایط کاری همسران مهاجران توسط دونالد ترامپ، جدی‌تر شده بود. راویندران معتقد است سیستم موجود در کانادا، عادلانه‌تر از آمریکا است.

جاستین ترودو نخست وزیر کانادا ابتدای سال جاری از نزدیک بازدیدی از سیلیکون ولی داشت. او اظهارنظری در مورد تاثیر قوانین مهاجرتی ترامپ بر جذب بهتر نیروی متخصص توسط کانادا، ارائه نکرد؛ در عوض به این نکته اشاره کرد که شرکت‌های متعدد آمریکایی در حال سرمایه‌گذاری در کانادا و ایجاد شغل هستند. منظور ترودو در آن زمان، سرمایه‌گذاری ۲ میلیارد دلاری سیلزفورس و برنامه‌ی شرکت اپ‌دیرکت برای ایجاد ۳۰۰ فرصت شغلی در کانادا بود. گوگل، آمازون، مایکروسافت و فیسبوک نیز پیش از این مراکزی را در کانادا تاسیس کرده‌اند.

سخنگویان دولتی کانادا نیز اظهارنظر مستقیمی در مورد تاثیر قوانین آمریکا بر جذب نیروی بیشتر توسط این کشور نداشته‌اند. آنها تنها به این نکته اشاره می‌کنند که ارائه‌ی اقامت دائم به افرادی تعلق می‌گیرد که تاثیری مثبت روی اقتصاد کانادا داشته باشند. یکی از این سخنگویان در مصاحبه‌ای می‌گوید:

مهاجرت، نقشی اساسی در حفظ کشور ما در خط مقدم اقتصاد جهانی دارد. به‌لطف افزایش مهاجرت، کانادا موقعیتی مستحکم در برابر تهدیدهای آتی نیروی کار در اثر افزایش سن جامعه دارد.

البته با وجود تمام مشکلاتی که قوانین مهاجرتی ترامپ ایجاد کرده‌اند، صنعت فناوری در سیلیکون ولی، مشکلاتی بزرگتر از کانادا دارد. این منطقه با افزایش شدید قیمت مسکن و حمل‌ونقل روبرو بوده است. کارشناسان این منطقه معتقدند علاوه‌بر عوامل خارجی همچون کشور کانادا، تهدیدهای داخلی این نیروی متخصص این منطقه را هدف گرفته است. از این تهدیدات داخلی می‌توان به مناطقی همچون سیاتل، پورتلند و حتی لس‌آنجلس اشاره کرد.

آخرین اظهارنظر این مقاله، به مایکل تیپت، کارآفرین فناوری ونکووری اختصاص داشته که سفرهای متعددی به سیلیکون ولی دارد. او تلاش می‌کند تا فرآیند مهاجرت را برای متخصصین سفر به کانادا آسان کند. مایکل معتقد است مشکلات مهاجرتی تحت دستورات ترامپ، مشکلات بزرگ با دامنه‌ی تاثیرگذاری بلندمدت برای آمریکایی‌ها ایجاد خواهد کرد. او در مصاحبه‌ای می‌گوید:

برند آمریکا به‌عنوان منطقه‌ای آزاد برای فعالیت و همچنین مملو از فرصت، دچار آسیب شده است. این منطقه دیگر مقصد پیشفرض افراد با استعدادهای جهانی نیست.